Ρόδο Μονάκριβο!

Σ αγαπώ ..τριαντάφυλλο μου..!
Ρόδα την άνοιξη και φύλλα του χειμώνα..!
Σε ντύνουν και σου πλέκουν ,
Παλτό για να κρυώσεις!
Και συ από την καλοσύνη σου..!
Το χάρισες σε μένα..!
Για να θυμάμαι μάτια μου..!
Το ποιος θα μ αγαπάει!!
Πολλές προσωπικότητες ,ήταν στην αγκαλιά σου!
Σε μύριζαν ,θαμπώθηκαν ..!
Από την τόση λάμψη!
Εγώ θέλησα να ρθω ,πιο κοντά!
Γιατί σε αγαπάω..!
Ήρθα να δω αν θες νερό...!
Αν θέλεις κάτι, να σου βρω..!
Κι αν μ αγαπάς όπως εγώ!
Να μείνω εδώ για πάντα..!
Για να κοιτώ τα μάτια σου!
Και να κρατώ τα χέρια σου!
Γιατί, σ αυτήν την έρημη ζωή..!
Όλοι ζητούν να πάρουν !
Μα εγώ δεν ζήτησα πολλά !
Δεν θέλω δόξα και λεφτά ..!
Αυτό που θέλω και λαχτάρησα !
Είναι το νοιάξιμο σου!
Να φύγω λίγο απ το κενό!
Αυτό, που μου χαρίζουν..
Κύκλους θα κάνει, η Ζωή!
Πολλοί θα σ ανταλλάξουν..!
Άλλοι, θα σε πετάξουν!
Θα βλέπεις πως δεν τους συμφέρει...!
Θα λένε δεν προσφέρεις!
Η ειλικρίνεια σου,θα ενοχλεί!
Αυτούς που δεν σε ξέρουν!
Κι αν σε λιθοβολήσουν με λόγια ,υποσχέσεις..!
Εσύ μην ξεκινάς...!Μην αγχωθείς..
Γιατί οι κενοί συναισθημάτων ..άνθρωποι !
Αξίζουν όσα παίρνουν!!
Αν πάλι θεωρήσουν, πως εύκολα σε έχουν !
Εσύ ξέρεις τι είναι αυτό που θες..!
Και θα τ ακολουθήσεις!

Κι αν πάλι δεν σε κάλυπταν ή δεν σε καταλάβουν!
Ζήσε ,σαν έρημη ψυχή!
Αυτή που ζει για πάντα..!
Σαν ένα Ρόδο ορφανό!
Περήφανα θα στέκεσαι, μ ένα ρητό να ακολουθεί...!
Εσένα που τ αξίζεις..!
Καλύτερα ζήσε μονάχο σου!
Ρόδο Μου Μονάκριβο..!!

Γράφει η Γεωργία Κατσιώρα
http://readmymotto.blogspot.gr/