Αγνή Ψυχή... Μικρό Παιδί..!

Αμάθητο μικρό παιδί..
Με πόνεσαν πάρα πολύ!
Δήθεν καλοί..
Φίλοι και συγγενείς..!
Αυτοί που έλεγαν, πως μ αγαπούν  Κι ήθελαν το καλό μου!
Μα μόλις τα καλοσύνη χάριζα..
Το αντάλλαγμα της αγάπης..
Σπάνια έπαιρνα !!
Μ ένα τεράστιο κενό..
Μ αυτό μεγάλωσα και..
Έμαθα να είμαι,..
Ένας κενός, άνθρωπος συναισθημάτων!
Κάποιες φορές,..
Η ζωή μου χαμογέλασε!
Κάποιες άλλες, με τυράννησε πολύ!
Κάποιοι θέλησαν, τη συντροφιά μου..
Γιατί ο κλόουν, πάντα γελάει!
Πάντα είναι διασκεδαστικός..
Όμως είναι θεατρίνος,..
Κι όταν κλαίει πάντα γελάει..
Όλοι ξέρουν τις αλήθειες..
Να τις πράττουν, να τις λένε!
Όσοι όμως, τις φοβούνται..
Είναι άξιοι..ευθυνών!
Γιατί σαν ήμαστε μικροί..
Αθώοι κι άβγαλτοι πολύ..
Ζούμε στο όνειρο,..
Χωρίς τον εφιάλτη!
Κι εγώ μικρό παιδί..
Περήφανο πολύ..
Είμαι αθώο στην ψυχή..
Μα έχω άρνηση..
Δεν θέλω να μεγαλώσω!! 

Γράφει η Γεωργία Κατσιώρα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις