Ματόκλαδα Στα Πόδια Σου, Ροδιά Μου Αγαπημένη!

Ματόκλαδα Ροδιάς στα πόδια σου θα ρίξω..
Σαν φυτευτεί να ναι ψηλή..
Να την κοιτάζουν όλοι, γιατί..
Στα βλέφαρα θα δουν, το ύφος των ματιών σου!
Στου ήλιου μελωδικά θα πέφτει φως ..

Σαν ταξιδέψει το σκοτάδι!
Κι απ το βαθύ της θάλασσας..
Θα αναδυθούν άξιοι θησαυροί

Που χρόνια μυστικά κρατούν 

Δώρα για βασιλιάδες.
Μ αγκίστρια θα προσπαθούν 

Να κλέψουν την καρδιά σου,
Μα η ψυχή και η Ροδιά,δε πέφτει μόνο στα κακά 

Με τη σπορά ξαναγενά και..
Φλόγες θ αναδείξουν τα γλαφυρά σου μάτια.
Σαν δύναμη στις ρίζες σου! 

Ήπιες ,από τον κόκκινο χυμό...
Και γέννησες στα βλέφαρα, το χρώμα της Ροδιάς σου.
Κι όταν το φως μες στην καρδιά, έχει ζεστάνει ήδη..
Θ έχεις γεμίσει τη Ροδιά, πανέμορφα λουλούδια!
Με τους ανθούς σε κόκκινο και ροζ..
Να γράφουν τ όνομα σου!
Αυτό που στης καρδιάς σου τα κλαδιά,

Βαθιά θα χει ριζώσει!
Σαν τα πολλά και καλορίζικα

Τα χρόνια της Ροδιάς μου!
Που κάθε χρόνο μου γεννά,
Νέους καρπούς,με πλούσια όνειρα!
Και δάκρυα στα ματόκλαδα,
Τη λησμονιά, στου περασμένου χρόνου..
Έριξα ν έχω λίπασμα..
Στα πόδια της Ροδιάς μου!

Γράφει η Γεωργία Κατσιώρα

http://readmymotto.blogspot.gr/