Χάντρες Με Μάτια Καστανά!

Νυχτώνει και κοιτάζω
Επίμονα τον ουρανό.
Και μια  βαθιά συγκίνηση 

Μου δείχνει σκέψεις με χρώμα
Για να σου βάψω,πολύχρωμες χάντρες!
Μα ο χρόνος μου κυλά

Κι εγώ μες την προσπάθεια..
Να βολευτώ στο ξύλινο κρεβάτι

Πλευρά, για να γυρίσω..

Σε καφετί μανδύα,να βρω παρηγοριά

Γιατί δεν θέλησα ποτέ ..
Το καστανό να ξεθωριάζω..

Πήρα ,όλες τις βάσεις των χρωμάτων..

Κι όλες οι μίξεις καστανές..

Το χέρι πάει μόνο!

Κι αυτά τα δύο τα μάτια σου.. 

Με σχήμα σαν το σκίτσο..

Που λάτρεψαν ονειροπόλοι..

Άνθρωποι π αγάπησαν ..

Χρώμα από μενεξέ..

Που μόλις έδυε ο ήλιος ...

Μας δρόσιζε σαν καστανιά..

Που κλέψανε το χρώμα της...

Και συ που το λαχτάρησες ..

Δώρο θεού, στα μάτια σου με ..

Με καστανές τις Χάντρες!

Σαν παρτιτούρα σ έλουσε..
Το φως των αστεριών!
Σαν παίρνει ανάλαφρα.. 

Αέρινη πνοή μες..
Στο Αυγουστιάτικο φεγγάρι!
Που κέρασαν γλυκό ποτό
Και μεθυσμένο πάπλωμα..
Πήραν για μαξιλάρι!
Γιατί όταν αγαπάς πολύ!
Σ έχει πονέσει, η βροχή..
Κι ο θρήνος του καιρού βουβός..
Με  το χαλάζι να χτυπά...

Ένα μικρό παράθυρο..

Με χρώμα καστανό!

Κι ο χτύπος του...να σου μιλά!
Δειλά, μέσα στο χρόνο!
Κι αν μ έμαθαν να αγαπώ!
Και να μαι άνθρωπος, σωστός..
Να εκτιμώ το κάθε τι.. !
Να χάνομαι και να ξυπνώ..

Σε καφετί κρεβάτι..

Και ν έχω αγκαλιά ..

Δύο καστανές μου Χάντρες!

Γράφει η Γεωργία Κατσιώρα

http://readmymotto.blogspot.gr/