Αν Είσαι Συ, Που Θα Φοράς Του Χάρου Το Μαντήλι!

Για δείτε Μελλοθάνατοι του Χάροντα το βλέμμα
Με έπαρση σαν προσπερνά και όλους μας κοιτάζει
Στον ίδρω του αλόγου του, τον χτύπο των οπλών του
Πως κάλπασε στον άνεμο στην όψη της θυέλλης
Που όμοια της δεν πέρασε, ούτε ποτές υπήρξε
Μήτε την είδε άνθρωπος στο νου και στην ψυχή του
Στην φλόγα έκαιγαν δαδιά, του γέροντα ρυτίδες
Αυτού, που στ' άπλωμα του νου, ζητά να τον λυτρώσουν
Σαν ήταν νέος του Μοριά και άξιο παλικάρι.
Κείνη την ώρα τρόμαξα σαν ζύγωσαν οι μνήμες
Από τον ήχο της βροντής τού πέταλου τον χτύπο
όπως μας εχαιρέταγε στο δρόμο σαν περνούσε
Μην είστε σεις της λησμονιάς; Σας πάγωσαν τα πόδια;
Το δρόμο σαν προσπέρασαν με τη βροχή οι πρώτοι!
Γύρω τριγύρω θάλασσα τα ουρλιαχτά του ανέμου
Και μύρισε της εκκλησιάς το παγωμένο αίμα
Έδωσαν,λέει στους σοφούς νερό να ξεδιψάσουν
Γιατί είναι αυτοί που βάφτισαν το αίμα των αλόγων
Μια νύχτα ,που ήρθε ο χιονιάς με κόκκινο χιτώνα
Αυτόν που κάποιοι μύρισαν και κάποιοι τον φορέσαν
Για δείτε εσείς θρασύδειλοι το βλέμμα των ματιών σας
Εικόνες πένθους γέμισε και πρόβαλε στο διάβα
Σας τρόμαξα σαν φόρεσα προβιά από αγρίμι;
Με όπλο μου τον Ζέφυρο παρηγοριά στη μάχη
Με φυλαχτό την λευτεριά καβάλα στου αλόγου
την σέλα την δερμάτινη, τα χαλινά στα χέρια
Και μην τολμήσετε θεριά, ξέρω πως να πεθάνω
Γιατί εσείς στη λογική πεθάνατε πιο πρώτα
Και ούτε άλογο περνά, κι αγάπη δεν θωρείτε
Γιατί σας έσβησαν οχτροί της λευτεριάς το βλέμμα
Γι αυτό βαρύ ξεσηκωμό θα φέρω στο μαντήλι
Για να πεθάνω όρθια με τη λευκή μου σκέψη
Και τη σεμνή παλικαριά - μην κλάψετε στην μνήμη
Γιατί οι ελεύθερες φωνές είναι κορμιά που φεύγουν
Σαν βάφονται με αίματα παλεύουν με τον Χάρο
Και μόλις η ανάσα τους πεθάνει απ' τη χατζάρα
Θα μείνουμε αιώνια στις μνήμες των γενναίων
Σ αυτούς που θα πολέμαγαν κι ας πέθαιναν μονάχοι
Εμείς δεν φοβηθήκαμε και σεις θα μας θυμάστε
Γιατί η ψυχή μας έμεινε στο τέλος της σφαγής μας...
Κι ας πέσουμε θνητοί στη Γης πάλε θα μας θυμούνται
Τις ώρες που θα βλέπουνε το παγωμένο σώμα
Έξω απ το παραθύρι τους, στου καραβιού,την πλώρη
Όλοι στο παραμύθι τους στον ύπνο των χαμένων
την λησμονιά μόνο ζητούν μήπως τους συγχωρήσουν!

Πένα και Γραφή
Γεωργία Κατσιώρα

Υ.Γ. Θα ήθελα θερμά να ευχαριστήσω τον Georgios A.V. από την Ομάδα Ελλήνων Ποιητών .

Γιώργο μου σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια σου.Στο να το μετατρέψεις ,σε έμμετρη διασκευή / Ιαμβικός 15σύλλαβος