Αγκάθινος Κύκλος..!

Σαν παραμύθι,φαντασίας
Ξεπροβάλλει στο φως,της μέρας
Πάνω απ το αγκάθινο,στεφάνι
Στο πέπλο που φορά για σένα,η μοίρα
Όταν άπλωσες, πανωφόρι στη βέρα
Δεξιά το τράβηξες,να σε σκεπάσει
Κάποτε,σαν ήσουν αμάθητο,μικρό παιδί
Εκεί που ξάπλωσες με χαμόγελο,στη ρίζα
Κι έμαθες να καταμετράς τον ήλιο
Όταν τα φύλλα σου έπεφταν,το γέρικο χειμώνα
Σε κάποια όμως,έμεινε το χιόνι
Σε αυτά που ήταν,τέρμα δεξιά
Και σ όλα τα αριστερά, κλαριά
Στα μέσα,του βαρύ χειμώνα
Έπλεξα ,τ αγκάθια
Με σχήμα καπνού,για συντροφιά
Μ αυτό το βλέμμα που,παγώνει
Σαν σε κοιτώ δεν κατάματα
Χάνεις το βαθύτερο,νόημα στον κύκλο
Έτσι ψάχνεις κάτι,να σε καθηλώσει
Τη στιγμή,που βρίσκεις έναυσμα σε λέξεις
Που σου θυμίζουν,κάτι απ το παρελθόν
Το χρόνο που βουρκώνει,το βλέμμα
Και τη βροχή,συναισθημάτων
Μέσα απ το νου σου,θα κοιτάς σαν δέντρο
Που στα τεράστια κλαδιά,έριξε σκέψεις
Και με το αίμα σου,για ποτιστήρι
Μέσα απ τις ρίζες,των ματιών σου
Στο βλέμμα σου θα δεις τον κήπο,της αναγέννησης
Στην ροζ ακτίδα,από το φως των λουλουδιών
Μέσα απ την ώρα,που χαράζει,το γλυκό σου πρωινό
Και εσύ θα στέκεσαι ορθή,στη λογική του πνεύματος
Μέσα από το δικό σου,κύκλο
Σαν ξέρεις πως βαδίζεις σταθερά,γιατί έχεις ρίζες σου
Στα κόκαλα,του δέντρου της ζωής
Πριν απ το θάνατο,πνοή να της χαρίσεις
Σαν θα χεις πεθάνει,μέσα από αυτό και πριν λαλήσει
Ο πετεινός,τις τρεις καμπάνες
Με νόημα,θα περάσεις,απ τα αγκάθια
Το κατώφλι της λισμονιάς
Με δάκρυ,από το δικό σου αίμα
Θα στάζει ροζ,το φόντο στη φωτογραφία
Γιατί είσαι δυνατή ψυχή
Και αντέχεις,στον αγκάθινο πόνο
Σαν άλλοι έσπειραν,για σένα
Που ξέχασαν,πως οι νεκροί συναισθημάτων
Δεν τρομάζουν,στα αγκάθια
Απλώς τα πιάνουν με τα χέρια και
Τα φοράνε,φωτοστέφανο
Μέσα απ τις λέξεις
Το μόνο που θα καταφέρεις
Είναι να δεις το νόημα,στη δική σου ζωή
Αυτό που θα σε κάνει νικητή
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάς
Αυτό που πάντοτε μετρά
Όχι πόσο έπεσες,μες τα χαλάσματα των ερειπίων
Αλλά αν βρήκες τρόπο,να πιάσεις τα κλαδιά σου
Να ρίξεις σπόρο,στον αγκάθινο τον κύκλο
Και να φυτρώσεις,νέα βλαστάρια
Που θα σε κάνουν δυνατή ψυχή
Να είσαι ο Νικητής
Στο δικό σου αγκάθινο κύκλο
Της σύντομης Ζωής σου.

Πένα και Γραφή
Γεωργία Κατσιώρα